Evang. J. Krijgsman - Lukas 2 : 28 - 30

Het gaat deze dag, zo kort na kerst, over de oude Simeon. Door de Geest geleid komt hij in de tempel. Daar ontmoet hij Jozef en Maria met hun Kindje. Wat een vreugde!

Hij komt tot een geloofsbelijdenis.

Verband van de geschiedenis

Veertig dagen na Jezus’ geboorte gaan Jozef en Maria met Jezus naar de tempel. Ze willen hun Kind aan de Heere opdragen, als eerstgeborene aan God wijden. Daarbij behoort het reinigingsoffer.

Een vrouw was na de geboorte van een zoon veertig dagen onrein. Om door de priester weer rein verklaard te worden, moest er op de veertigste dag een offer gebracht worden.

Ook Jozef en Maria gehoorzamen aan dit gebod. En terwijl zij met hun Kindje in de tempel zijn, komt er een man binnen. Het is Simeon. Hij is door de Geest naar de tempel geleid (vers 27).

Simeon is een rechtvaardig en godvrezend man. Hij verwacht de komst van de lang beloofde Messias. De Heilige Geest rust op hem. Hij heeft ook een belofte gekregen dat hij de ‘Christus des Heeren’ zal zien voordat hij sterft. Wat mooi dat dit van Simeon gezegd wordt. Als hij Jozef en Maria met het Kindje ziet, is hij heel blij. Hij neemt Het in z’n armen en gaat God loven. De Heilige Geest heeft hem erop gewezen dat dit hét Kind is waar hij naar uitziet. Er is geen twijfel mogelijk. Dit is zijn Zaligmaker! Daarom neemt hij Het in z’n armen.

Zo gaat dat als de Heilige Geest je ‘hart’ opent en je ontvankelijk maakt voor de hogere dingen. Dan heb je op dat moment geen twijfel meer. Je weet het zeker: alles wat in de Bijbel staat, is waar. Ik geloof het met mijn hele hart. Vooral geloof je op dat moment dat de Heere Jezus ook jouw Zaligmaker, jouw Redder van de zonde is. Het staat in de Bijbel. Daar zeg je ‘amen’ op. Je drukt als het ware je Bijbeltje tegen je hart, als teken dat je het van harte gelooft.

Dit doet Simeon ook. Hij neemt het Levende Woord, Jezus, in z’n armen en drukt Het tegen z’n hart. Simeon is er vol van. Hij kan het wonder niet begrijpen. Met de armen van het geloof houdt hij de Heere Jezus vast. Dat geeft een grote rust.

Een Bijbelse belijdenis

Daar staat Simeon met de Heere Jezus in z’n armen. Nu kan hij sterven. De Heere heeft Zijn belofte vervuld. Simeon wíl ook sterven. Vanuit de grondtaal van de Bijbel staat er eigenlijk: ‘Laat nu, Heere, Uw dienstknecht gaan in vrede, naar Uw Woord.’

Simeon is hier een uitzondering op de regel. Wie is er niet bang als hij aan sterven denkt?

In onze tijd zijn er veel mensen die daar heel laconiek over doen. Dat komt omdat ze totaal geen besef meer hebben van God. Ze leven helemaal los van God en Zijn Woord en zitten daar niet mee.

Als we net als Simeon Jezus hebben ‘gezien’ door het geloof, dan kunnen we sterven. Dan kunnen we zelfs in vrede sterven.

Waarom?

Dan is door de Heilige Geest de Bijbel ons eten en drinken geworden. Daar heb je dan houvast aan.

Zo is het bij Simeon. Hij zegt: ‘Ik kan in vrede heengaan naar Uw Woord.’

Simeons sterven in vrede is niet gebaseerd op iets goeds in zichzelf. Het rust alleen op Gods Woord.

Je hebt mensen die zeggen: ik verdien een plaats in de hemel, want ik geef iedereen het zijne en leef zo goed mogelijk.

Maar hiermee redden ze het niet. Wij kunnen niets verdienen door goede werken. Dan doe je net als een kapitein die het anker van z’n schip in het ruim van het vaartuig gooit. Maar zo kan het schip niet vast komen te liggen. Nee, het anker moet in de rotsbodem komen.

In en vanuit onszelf maken we geen schijn van kans bij de rechtvaardige God. Simeons hoop is gevestigd op het Woord van de Heere, op de Heere Jezus, het Levende Woord.

Dat heeft Simeon niet vanuit zichzelf. De Heilige Geest is op hem. Die heeft hem bekering en geloof gegeven. Die heeft hem ook verdieping gegeven van bekering en geloof.

IJkpunt van bekering en geloof is altijd dat je op het Woord van de Heere bouwt, dwars tegen alle gevoel en aanvechting in. Het Woord kan niet liegen. Dat is een veilig kompas. Dat is een veilige rotsbodem. Jezus, het Levende Woord, is de Rots.

Dan ben je een geestelijke broeder of zuster van Simeon en Johannes. Je spreekt het Woord na. Dan heb je een Bijbelse belijdenis. Dan heb je vrede.

Een persoonlijke belijdenis

Simeon zegt: Mijn ogen hebben Uw zaligheid gezien. De Duitse vertaling van Luther vertaalt: ‘Mijn ogen hebben Uw Zaligmaker – of: Heiland – gezien.’

Mijn ogen – dat is heel persoonlijk.

Uw zaligheid, Uw Zaligmaker – ‘zaligheid’ is een afgesleten woord geworden onder ons. Sommige mensen hebben ‘zalig’ gegeten, of zeggen: het is ‘zalig’ weer. Wie dat zegt, weet niet wat ‘zalig’ is.

‘Zalig’ is de van God gegeven verlossing in de Heere Jezus. ‘Zalig’ is vergeving van zonden ontvangen door het geloof in Christus. Die zonden moeten én kunnen vergeven worden. Denk je daar weleens aan? ‘Zalig’ is vol van God. ‘Zalig’ wijst op de Heere Jezus.

Hij is de enige Zaligmaker, de Redder van zondaren: En de zaligheid is in geen Anderen; want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden (Hand.4:12). Hij is de gegéven zaligheid – je mag ook zeggen: Zaligmaker.

Simeon zegt: Uw zaligheid. Simeon wijst naar boven. Deze Zaligmaker is van U. U hebt Hem gegeven tot zaligheid van al Uw kinderen.

‘Uw Zaligmaker’ wijst ook al mijn goede werken af. Niet mijn gebed, mijn geloof, niet mijn … Een gezang zegt: ‘Niet het offer dat ik breng, niet de tranen die ik pleng, schoon ik ganse nachten ween, kunnen redden, Gij alleen.’ Wat het geestelijke betreft, moet alles van mij eraan. Alleen een rijke Zaligmaker en een arme zondaar passen bij elkaar.

Het is de Heilige Geest Die die twee bij elkaar brengt. Hij zorgt ervoor dat mensen een onbeschrijflijk verlangen krijgen naar de Heere. De Heilige Geest leert mensen dat ze alleen met de gegeven Zaligmaker tot God kunnen komen. Een ander middel is er niet.

Zo was het met Simeon. Met het Kind in zijn armen kwam hij bij de Heere terecht.

Wil je weten of je deze Zaligmaker kent? Dan moet je je afvragen: ben ik met deze zaligheid of Zaligmaker bij de Heere terechtgekomen? Heb je God gedankt voor deze Zaligmaker, voor deze Jezus (2Kor.9:15)? Want dat de rechtvaardige God Zijn Zoon gegeven heeft, is een groot wonder. Niemand had dat verdiend. Het is de Zaligmaker Die bij God vandaan komt. Als wij voor een zaligmaker hadden moeten zorgen, was het hopeloos gebleven. Ben je weleens blij geweest dat de Héére voor een Zaligmaker gezorgd heeft?

Simeon kon zichzelf niet helpen met de belofte dat er een Zaligmaker komen zou. Hij moest Hem zélf zien. Natuurlijk, hij mocht Hem écht zien met zijn natuurlijke ogen. Dat kan nu niet meer. Toch bedoelde hij dat niet toen hij zong: Mijn ogen hebben Uw zaligheid gezien. Want zeg nu zelf: wat is er te zien in een kind van nog geen zes weken oud? Dat is een kind als alle andere kinderen.

Weet je wat er gebeurd is?

De Heilige Geest heeft Simeon geloofsogen gegeven. Daardoor zag hij in dit schijnbaar gewone Kind de van God gegeven Zaligmaker. Daarom alleen kon hij dit zingen.

Zo wil de Heilige Geest ook ons ‘geloofsogen’ geven om de heerlijkheid van Jezus te zien.

Heb je dit ontvangen? Dan wil de Heere dit verdiepen. Hij gebruikt daar altijd Zijn Woord voor.

Er is nog iets wat opvalt. Simeon zegt: ‘mijn ogen’ en ‘Uw zaligheid’.

Wat een contrast. Door de zonde gebruiken wij onze ogen helemaal verkeerd. We kijken naar dingen waar we beter niet naar kunnen kijken. Vaak zijn dat dingen die onreine lustgevoelens opwekken. Of we kijken naar dingen die de begeerte naar meer opwekken. Als we alles in de wereld gezien hebben en we hebben Hem nog nooit gezien, dan hebben we niets gezien.

Op dit moment wordt Hij voor onze ogen ‘uitgeschilderd’. Hij is bereid om jou geloof in Hem te geven, om ook jouw zonden te vergeven. Hij is veel bereidwilliger dan je denkt. Sla Zijn bereidheid niet af. Ga door de knieën voor Hem.

Als je Hem ziet door het geloof, dan ben je de rijkste mens ter wereld. Dan ben je zalig – vol van God. Dan ga je ook een beetje op Hem lijken. Dan wil je leven zoals Hij leefde. Dan word je vergevingsgezind en barmhartig. Dan mag je Hem straks eeuwig zien en prijzen.

Amen.